Uczę się spacerować
Pozwalać, aby ruch odnalazł swój naturalny rytm,
bez medytacyjnego czy sportowego zacięcia.
Gdzie natura wyznacza rytm serca i stóp.
Odnajdować siebie jako element otaczającej przyrody.
Tam, gdzie mózg nie papla o przeszłości,
ani nie goni za iluzją przyszłości.
Gdzie wewnętrzna cisza
zlewa się z muzyką świata.
Uczę się spacerować w pełni,
pozwalając bym stał się wolnością.
Gdzie dualizm i niedualizm zlał się w jedno,
a ja i nie-ja po prostu spaceruje.
🍀
